Męska moda - zatrzymane w ramce coś...( Męski Punkt Widzenia. )

Moda jak moda - mogło by się wydawać, nie przywiązujemy  do niej wagi ..... ale czy na pewno ?, oczywiście nie nosimy dziś koronek - czyli koronkowych kołnierzy czy koronkowych mankietów lub rękawów, raczej pozostawiamy je dla Artystów scenicznych ( aktorów lub piosenkarzy ), i tak od przełomów wieków w modzie  wkraczamy na rynek współczesny.Nawet współcześni modnisie ubierają się blisko ciała - dopasowane ciuchy kolorystycznie dobrane detale czy włosy układane w salonach nie mówiąc już o czymś takim jak SPA, podziwiam ich zapał i entuzjazm siedzenia bezsensownej stracie czasu., ale dosyć moich wywodów na ten schemat.Powróćmy do tematu, - modnie nie zawsze znaczy wygodnie i na odwrót, modne fasony, kolorystyka to pojęcie względne a najważniejsze jest by czuć się wygodnie i na luzie, zbyt szerokie rękawy przeszkadzają a zbyt wąskie krępują ruchy przeszkadzając w codziennych sprawach czy prowadzeniu  samochodu a zbyt ciasno dopasowane spodnie o wąskich nogawkach powodują często kłopoty z płodnością oczywiście u panów, ( może to mit a może nie ? ) - oczywiście że prawda potwierdzona przez medycynę.

Męska moda w porównaniu z damską ma mały wybór,  przede-wszystkim ma być wygodna i nie krępująca ruchów,do tego stonowana jeżeli chodzi o kolorystykę i dodatki czyli detale do ciuchów.Markowe ciuchy  dla snobów i strojnisiów nie potrafiących nic stworzyć od siebie czyli własnego nie- powtarzalnego stylu i biernie naśladujących sztampę  jaka panuje na ulicach -pubach czy dyskotekach prześcigając się wynikami cenowymi - im większa cena tym gość jest Kul, - a nie o to chodzi w modzie, jest to zabawa w tworzenie swojego wizerunku kim i czym jestem.    Przywodzi mi to na myśl taki o to wiersz:

Zapomnienie

Szare domy - brudne ulice bez wyrazu ,

sypiące się ściany - które ktoś popaprał,

smętne bohomazy - nazywane   graffiti,

smród i brud - miejskiego rynsztoku,

smętne cienie nazywane ludźmi - snujące się bez celu.

      Kiedyś czyste - pachnące świeżością,

      rosnące wysoko - ku chmurom i obłokom,

      dziś  obraz nędzy i rozpaczy,

      walące się rudery - obskurne maszkary,

      wybite okna zapomnianych czasów.

Dawna świetność poszła w zapomnienie,

wstrętne budowle zajęły ich miejsca,

zdeptały, zdławiły ich dusze w zapomnienie,

dziś one górują wysoko wśród chmur,

bezpłciowe - lśniące od szkła i stali.

     Śmiejące się i szydzące ze staruszków zastygłych,

     zastygłych w bez ruchu w ramionach zapomnienia,

    gdzie wiatr zawodzi melodie niczym z horroru,

    - melodię która ostrzega młodych prześmiewców,

   że i oni kiedyś będą zdeptani przez czas i pokolenia.....

                         ..... STS .....